Bolesna Prawda....
Ich słowa,
niczym nóz-
Rania mnie.
Krwawię...
Moja dusza,
Moje ciało
Z bliznami
Na sercu
Okazują smutek,
I nikt tego
Nie widzi...
Nikt...
A ja?
Cierpię
W samotnosci
I zapomnieniu...
Zapomniana??
Teraz już wiem,
Jak to jest
Cierpię,
Coraz bardziej
I bardziej,
Staję sie
Niewidzialna...
Znikam.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.