***
Dla wszystkich dwulicowych osób, którzy mnie zranili...
Wśród pędzącego tłumu.
Wśród śpieszących się ludzi,
Kuli się zraniona dusza.
To ja...
Zapomniana i obojętna
Każdemu z osobna,
Siedze ukryta
I płaczę.
A każda spływająca łza,
Spada z wielkiem hukiem
Goryczy i smutku...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.