Brak mi...
Potrafię tylko unosić głos,
Wciąż narzekam na swój los,
Straciło smak życie me,
Gdy nie patrze w oczy twe.
Nie pamiętam już twych ust smak,
I tak bardzo mi Ciebie brak.
autor
Patrycja Żelazna
Dodano: 2014-01-30 08:29:56
Ten wiersz przeczytano 894 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
Bardzo smutny wiersz.Głowa do góry
trzeba mieć nadzieję,że będzie
dobrze.Pozdrawiam serdecznie.
Unikaj takich rymów /głos - los , me - twe /.
Najlepiej rymować naprzemiennie.
Widocznie te oczy nie warte były
Ciebie i nie ma co żałować. Pozdrawiam cieplutko.
Dziękuję za te wszystkie komentarze, krytyka jest dla
mnie bardzo ważna. Chcę dążyć do perfekcji i wszystkie
uwagi biorę do serca. Dziękuję za te ciepłe słowa. :)
Smutny ten twój wiersz,poprzedni również w tej samej
tonacji.Mam jednak nadzieję że na twoim podwórku
zaświeci słońce zwłaszcza że i dni są coraz
dłuższe.Każdy z nas piszących jest twoim kolegą po
piórze bez względu na dorobek pisarski czy stopień
zaawansowania,więc rady czy drobne uwagi odczytaj jako
pomoc lub wskazówkę.Fajnie będzie jeszcze coś twojego
przeczytać.Głowa do góry!
Tęsknota tego wiersza z pewnością zatrzymałaby go...
Jeśliby go przeczytał. Pozdrawiam.:)
Widać,że tęsknisz ale jest też smutek brak chęci do
życia. Patrycjo wysyłam Ci promyk nadziei na
radośniejsze życie. Pozdrawiam bardzo serdecznie
Jak poprawisz stylistykę będzie
dobrze.Smutny.Pozdrawiam z nad morza,może poprawi Ci
to humor.
"Straciło smak życie moje
gdy nie patrzę w oczy twoje".Smutno, ale będzie
lepiej. Pozdrawiam