Brak sił

Wszyscy coś ode mnie wymagają
A nigdy nie doceniają
Mojego wysiłku włożonego w życie
Troskę o innych, bezinteresowność
I chyba zacznę robić wszystko na odwrót
Ludzie z otoczenia mego są wychwalani doceniani
A nic nie robią
I jak tu się nie załamać
Przełamać stereotypy czas
Sam sobie człowiek radzi od małolata
A inni na garnuszku rodziców do końca świata
I tak będą lepsi ode mnie
Zaczynam wątpić w przyszłość tego świata
Lecz dlaczego to ja niby zmieniać mam się
Lepiej z batem latać nad ludem i kazać za robotę porządną zabrać się
Wole zostać sobą lecz to będzie bolało
Że jak powietrze traktują mnie

autor

swiat_jest_slepy

Napisany: 2014-02-23 Dodano: 2014-02-23 16:01:27

Ten wiersz przeczytano 526 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie