Z BRAKU ISTNIENIA
Gdy przestanę istnieć
nie uronisz łzy
przemalujesz ściany
i wymienisz drzwi
może zmienisz meble
wyrzucisz kosz bzdur
komu to potrzebne
nie będzie mnie tu
autor
ZOLEANDER
Dodano: 2017-09-27 17:57:23
Ten wiersz przeczytano 961 razy
Oddanych głosów: 25
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (25)
myślę, że na taki ból duszy najlepszym lekarstwem jest
dobre towarzystwo, wino i śpiew.
mnie jak nachodzą takie smutki, to myślę o chorych,
którzy walczą o życie np. karat.
wysyłam uśmiechy :):):)
dzięki, że zaglądasz do mnie, pozdrawiam :)
Dotąd będziemy istnieć póki pamiętać będą o
nas.Pozdrawiam Zoleander.
myślę, że łzy będą. A potem to już kolej rzeczy...
.Sorry.Początek "Życie smutne bywa"
powinien być "piętro niżej"...
SAMO ŻYCIE... Życie smutne bywa
czasami,
Jeszcze wczoraj radosne takie,
Dzisiaj już wszystko za nami,
Rozstałam się z chłopakiem...
Nowe życie jutro się zaczyna,
Otwieram mu szeroko drzwi,
Nie mam ochoty Cię przeklinać,
Wolę o lepszym jutrze śnić...
Moja alternatywa jest chyba lepsza... Smutaśny ten
Twój wiersz.
Pozdrawiam. Miłego wieczoru...
...do końca nie przestaniemy istnieć ..zmienimy tylko
strukturę istnienia ..przechodząc do tej mniej
zależniej od doczesności ...smutno ..pozdrawiam
Najlepiej nie przestawać istnieć, ot taka rada
nierada...pzdr
Chciałabym pocieszyć, ale nie wiem jak :( Pozdrawiam
:)*
Czarne myśli ? to źle!!
pozdrawiam !
To jest smutne, kiedy ktoś odchodzi, a życie toczy się
tak samo, jak przedtem.