brakującym elementem - ty

Zaczęłam się zastanawiać, czy życie jest piękne?
Bo kiedy wydaje Ci się, że już gorzej być nie może, okazuje się jednak, że zawsze może być gorzej i to dużo gorzej.
Tak bardzo gorzej, że kiedy kalkulujesz własną rzeczywistość, chce Ci się płakać.
Wtedy uświadamiasz sobie, że tak naprawdę Twoje życie to jedynie cholerne pudełko wybrakowanych puzli.
Usiłujesz układać.
Układasz dokładając kawałek do kawałka kawałka, kawałek do kawałków kawałków.
Nie kończąc, odchodzisz.

I wiecie tak jest ze mną.
Tylko, że ja już nie mam siły ani ochoty nic układać.
Ale wiesz, ja nigdy nie byłam dobra w układaniu puzzli z tysiąca elementów.
Wiem, za szybko się poddaję.
Ale muszę się pogodzić z tym, że nigdy dla nikogo nie będę wystarczająco dobra.
Więc na co mam liczyc?
Świat przecież wcale nie jest zły.
Świat jest zły tylko bez Ciebie.
Dlaczego nie chcesz na nowo uczynić go dobrym?

Wstajesz.
Spoglądasz na układanke.
Widzisz, że coś jest nie tak.
Coś się sypie, nie jestesteś szczęśliwy.
Dobrze wiesz,
Brakuje kawałków układanki.
Bez tych kawałków obraz nie jest warty nic.
Przypatrz się.
Pustka.
Wiesz już czego brakuje?
[...]
Ciebie.

Bo w układance życia najważniejszym elementem jesteś Ty.


Życie jest piękne, bo M. tak mówi.