Brakuje mi ciebie

Dogasa płomień świecy i pustka na ulicy,
w karafce prawie pusto i mgliste masz już oczy.
Wklejony do fotela uparcie Jogę ćwiczysz,
zaciągasz się głęboko zapachem nocnej ciszy.

A wszystko to się dzieje spokojnie po kryjomu,
jedyny twój przyjaciel, pająk co nic nie powie.
Tak siedzisz sam ze sobą nie masz powiedzieć komu,
no to wypijmy stary, teraz za twoje zdrowie.

Dziś przyszedł znów listonosz, trzymając papier w dłoni,
za światło nie płacone i z gazem nie najlepiej.
Nie ma na papierosy wszak budżet resztką goni,
brakło na bochen chleba i mały zakup w sklepie.

Szczęśliwe miałeś życie, dobrze się powodziło,
zostałeś w pustym domu, gdzie cztery brudne ściany.
Straciłeś przyjaciela najdroższą w życiu miłość,
nie maż już o co walczyć, jesteś i tak przegrany.

Ale próbuj jeszcze

autor

wrobel

Napisany: 2013-04-04 Dodano: 2013-04-04 11:12:30

Ten wiersz przeczytano 1461 razy

Oddanych głosów: 18

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie