brzaskiem
i gdy już noc czerń swoją traci
gwiazdy gdzieś gubiąc w błękitach
mgła miękko woalem okrywa
chłód rześki co niesie poranek
autor
zuza n
Dodano: 2016-08-13 22:23:16
Ten wiersz przeczytano 1157 razy
Oddanych głosów: 26
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (26)
Miękki woal, fajne rozmarzenie.
Piekny Brzask.:)Pozdrawiam serdecznie, zuza i
dobranoc.:)
Tak ;))
Ładnie. Czy nie powinno być "rześki"?
Dobranoc.
pięknie dziękuję :)
W cudnej mini uchwycone piękno. Serdeczności Zuziu:-)
Podpiszę się pod komentarzem Kasi, jesteś
rozpoznawalna, dzięki tym cudownym zachodom i
wschodom.... Uściski Zuza.
i gdy już noc czerń swoją traci ..
ładnie ..a nawet bardzo ładnie ..
Jak zawsze pięknie :D Można czytać i czytać i odkrywać
piękno tego wiersza na nowo :) Pozdrawiam i daję
plusik jak zawsze :)
dziękuję Kasiu ;)
Ciebie można poznać nawet bez podpisu.