W bujanym…
Pragnę (czegóż chcieć może babcia?)
spokoju, ciepła i by w kapciach
łagodna dobroć zamieszkała
z ręczną robótką na kolanach
godnej starości wyciszonej
w fotelu miękkim gdzie czerwone
frędzle, spuchnięte tulą stopy
gdy zimny kafel ciepła skąpi
tupotu nóżek tuż za drzwiami
radosnych krzyków i bez granic
uścisków, słodkich pocałunków
potrzeby zwierzeń i szacunku
nadzieją cała rozbujana
tulę wnuczęta na kolanach
w objęciach swoich ukołyszę
kocham ten świergot, gdy ich słyszę
siwe kosmyki zgarniam z twarzy
przymykam oczy, chcę pomarzyć
wokół mam bliskich i znajomych
u schyłku życia błyszczy promyk
autor
Bella Jagódka
Dodano: 2009-02-01 00:01:26
Ten wiersz przeczytano 1817 razy
Oddanych głosów: 49
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (36)
to bardzo "stary" wierszyk... wywołana do tablicy
przez Australijkę "buszuję po starych wierszach i
"wpadłam" na ten
Aż chce się przytulić , tak cieplutko.
wiersz w ciepłym klimacie ,mieć taką babcię to
prawdziwy skarb
aczkolwiek wiersz sliczny, absolutnie nie pasuje do
Twojej osoby! Ty nie wygladasz wcale na taka babcie o
siwym kosmyku i w kapciach na dodatek. Gdybym Cie nie
widziala... ale owa babcia jest atrakcyjna o pieknych
/nie zauwazylam siwych/ wlosach i slicznej twarzy,
bardzo elegancka, kulturalna, zadbana... coz mam
dodac? wspaniala kolezanka i utorka na samym
wierzcholku! to tyle...
Ciepło i radość emanująca z wiersza...no i doskonała
forma .Bardzo wielu promyczków życżę Pani Jagódko.
Piekny pelen ciepla i serdecznosci wiersz..
niech te promyczki rozjasniaja Twoje zycie.
Mnóstwo ciepła płynie z tego wiersza.
cudownie - brak słów zachwytu - piekny nastrój -
bezpretensjonalnie, tak zwyczajnie a jednocześnie
pięknie - widzę w tym wierszu szczęśliwą babcię.
..dla każdej babci wiele radości.....i dziadka do
ogrzania...kości......
W wieku dziadków najmilsze jest to widzenie promyka w
swoi życiu.
przepiękny obrazek nam przedstawiłaś aż się człowiek
się rozmażył żeby u niego starość tak pięknie
wyglądała:)))poz. dużo uśmiechu ciepła podarowałaś tym
wierszem przynajmniej dla mnie dziękuje:)
Babciu Jagódko pięknie piszesz.
Niezwykle ciepły wiersz, niech ten promyk wiecznie
rozjaśnia Twoje i bliskich życie.
Ładne i ciepłe marzenia babci w wiersz spisane
Ach babciu, szczęściem wiersz emanuje. Babci i
wierszykowi nic nie brakuje, bardzo udani .