Buntownicy z nadgwiezdnych wież
nic nie mów
cisza nas swym welonem otuli
łzy osuszy do snu utuli
nic nie mów
trwajmy tak aż do końca świata
kołyską ciepłych ramion unieruchomieni
znieczuleni na ból zobojętnieni
trwajmy tak aż do końca świata
autor
Folko
Dodano: 2005-01-13 10:11:56
Ten wiersz przeczytano 552 razy
Oddanych głosów: 13
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.