burza – zemsta bogów

Bardzo boję się burzy... Teraz jeszcze bardziej. Czy
to że jestem dobra może być piorunochronem? Gdyby ktoś
mnie zapewnił, strach byłby mniejszy...
Miłego dnia Marto :*)

Życzę udanego dnia Marto :)

Znakomicie przedstawiłaś katastroficzny obraz
zniszczenia. Z ostatnich wersów wysnuwam następujący
wniosek - nie odkładaj do jutra tego, co możesz zrobić
dziś. Czyń dobro, a ze spokojnym sumieniem będziesz
mógł spojrzeć w zimne oczy Nemezis.
P.S. Dziękuję za odwiedziny i komentarz potwierdzający
realia opisane w moim wierszu.

Halinko w pierwotnej wersji wiersz o ktorym piszesz
był inny później autorka nie wiedzieć czemu
podopisywała różności

Flower Blue - owszem jest. U TEJ Autorki Jest, czego
nie mozna powiedzieć o czyms, czym wczoraj się
zachwyciłaś. Az się przeżegnałam, ze zdumienia.
Wybacz, że to piszę, ale... smutno patrzeć. A masz
potencjał.

Ja się zupełnie nie znam na technicznej
stronievwiersza :-) dla mnie liczy się przekaz a ten
tu niewątpliwie jest :-) pozdrawiam serdecznie :-)

bardzo katastroficzny i przejmujacy obraz namalowałaś


mam nadzieje, ze na mój czytelniczy, skromny i
subiektywny, punkt widzenia się nie pogniewasz- wg
mnie wiersz jest nieco przegadany, nadmiar
katastrofizmu sprawia, ze wiersz się pochyla zbyt
mocno. A jakby tak co nieco wyeliminować. No i to co
mi rzuca się w oczy, to troszke za duzo
dopełniaczówek.