by wadzić pewnie
Było ognisko i było blisko
Do lasu, na grzyby, do Boga
Dorosłość zmieniła niemal wszystko
Przecięła świat jak polna droga
Daleko do sensu nam, do marzeń
A nawet nie ma się kiedy wybrać
Po tylu klęskach i od poparzeń
Nie mamy siły do siebie przyznać
Jesteśmy porażką i klęską bytu
wnet zaprzeczeniem do zwykłej tezy
Chcieliśmy sięgnąć gwiazd i sufitu
Trzeba się było decydować wtedy
Teraz wspomnienia czasem odżyją
Poderwą myśli na krótką chwilę
Ludzie pragną i w tym się mylą
Że życiu mogą się rzucić na szyję
Życia ich strąca, są intruzami
Potem im smutno i nie przyjemnie
Tak sobie myślę, że my czasami
Jesteśmy po to by wadzić pewnie
autor
YARI
Dodano: 2015-05-05 22:21:02
Ten wiersz przeczytano 457 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
trzeba wybierać między różnymi drogami do szczęścia
które nawet się wykluczają. pozdrawiam
Właśnie, czy to ma jakiś sens?
Dobra refleksja. Miło było przeczytać:) Pozdrawiam:)
Pewnie tak,ładnie refleksyjnie.Pozdrawiam.
Też tak czasami myślę. Dobrej nocy
Ładny refleksyjny wiersz. Jesteśmy porażką i klęską
bytu. Tak tez może być. Pozdrawiam.