Być człowiekiem
Nie będę dzisiaj Ewą,
Nie poczęstuję grzechem.
Zresztą sam szatan wiedział -
Anioł częstuje chlebem.
Chcę być jak Wenus z Milo,
Posągiem być z marmuru,
I chociaż nie ma uczuć -
dla mężczyzn jest jak guru.
A może tak jak Nike
Boginią być, zwyciężać.
Na szali stawiać wszystko,
Porażki gorzkiej nie znać.
Mądrością być Ateny
Pokoju szukać w gniewie,
Wybierać mądrą wojnę.
Kim chcę być dziś - ja nie wiem.
Być może będę sobą
Człowiekiem z krwi i kości,
W uczuciach pogubionym,
Znającym smak zazdrości.
autor
goodblondi
Dodano: 2007-06-14 00:13:26
Ten wiersz przeczytano 498 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Najlepiej być sobą.Tylko lepiej byłoby się nie gubić w
uczuciach.To czasem niestety jest trudne.
W tym wierszu podoba mi sie to,że podmiot liryczny w
swoich rozważaniach czyni odwołania do mitologicznych
postaci...Jak rozumieć nasze człowieczenstw?...oto
jest pytanie...Najważniejsze to chyba nie zatracić
własnej tożsamości ,własnego "ja"..."Czerp z innych
ale ich nie kopiuj- bądz sobą"- to chyba najwłaściwsze
przesłanie tego mądrego wiersza.