Być jak Słońce PART 9 (Bo już...
To mój cykl wierszy pt."Być jak Słońce" i tylko jeden z nich narazie zamieszczam, czesc 9, z czasem dam reszte :)
śpiesz się Słońce bo już odchodzę
i nigdy więcej nie staniemy sobie na
drodze
może już nigdy nie zapomnę
jak byłeś obok mnie tak blisko
wydawało się ze to złudzenie
by móc cię całować dotykać tulić
nie znoszę sobie o tym mówić
bo wtedy noc staje się dniem
gdzie my jak cienie przenikamy się
wzajemnie
choć czuję jak boli serce
możliwe że to jeszcze nic
bo gdy cię Słońce stracę
to odejdę oglądając złamane serce
patrząc za siebie tak długo
by nigdy więcej nie wrócić
śpiesz się Słońce bo już odchodzę
tak widząc upadek własnego sumienia
jak wiele miałam i co straciłam
tak szybko może to nastać
że nie zdążę się opamiętać
powiedzieć sobie że jest dobrze
że będzie dobrze ale wiem
to nie urwie się od razu
może ta więź przetrwa długo
dotrze do tego momentu
że będziemy już wszystko wiedzieć Słońce
i to bez słów
śpiesz się Słońce bo już odchodzę
choć jutro zawsze jest inne
i nie przewidzę co mi da zabierze
gdy już odejdę Słońce od ciebie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.