Był dla niej, już nie jest

(...) Gdy czas leczy rany to pamięć gubi się w dawnym uczuciu(...)

Był dla niej kimś, więcej niż tylko ukochanym
Snem bezwiewnym, z ranka wspaniałym
Więcej niż miłością, utęsknioną wiarą
Różaną przyszłością, potęgą nieskalaną

Czy pozostał teraz tylko wspomnieniem?
Krwawą pustką, raną proszącą o ukojenie?
Czy pozostał teraz po nim jakiś ślad?
Ta mała iskierka w duszy, że kiedyś wróci?

Był dla niej życiem, a pozostał westchnieniem
Ona umarła, inne przyjęła wcielenie
Nie ta sama kobieta, już jej nie poznaje
Zmieniła się na dobre i taka już zostanie

Czy przypomni jej się kiedyś dawny serca żar?
Dygotanie rąk gdy blisko niego szła?
Czy powrócą jak grom nocy radości?
Czy smutki przysłonią te piękna czułości?

Był dla niej, już nie jest
Na zawsze znikł, nareszcie utonął w jej łzach
Już nie zerka z okna, nie czeka na niego
Jego już nie ma, znalazła innego

(...)Radość dnia trwa niekiedy dłużej niż żar serca(...)

autor

Sarita

Napisany: 2006-05-28 Dodano: 2006-05-28 16:04:11

Ten wiersz przeczytano 397 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie