Był taki ustrój

Poprzez wiersze możemy wyrazić, opisać swoje
wspomnienia, własne spojrzenie na świat...Ty to
właśnie uczyniłeś... Ładnie:)

Wiersz napisany w żartobliwym tonie, ale tak naprawdę
to wcale rozważania te nie są śmieszne. Wiele w tym
wierszu ironii. Wpisany jest w niego dramatyz. Podoba
mi się propozycja podmiotu lirycznego- może odnajdzie
się jakiś mądry filozof z gotową receptą na udany
ustrój. Pod względem stylistycznym wiersz nie osiągnął
wysokich polotow. Raczej broni się tutaj treścią:)

Trafnie, rytmicznie i do rymu. Czytałam z
zaciekawieniem. Gratuluję pomysłu i wykonania :)

Niepamiętam tych czasów, ale wiem co nieco o nich z
opowieści. Oddałeś prawdę o tych czasach. W sposób
nieco żartobliwy, ale prawdziwy.

Wiersz uwidacznia wspomnienie nie tak dawnych czasów
kiedy to brakowało wszystkiego i ludzie narzekali.
Teraz jest w nadmiarze i też źle. Na myśl mi przyszło
takie stare porzekadło „Jeszcze się taki nie
urodził aby każdemu we wszystkim dogodził”
Wiersz dobry o ciekawej treści.

jaki by niebyl ustroj to zawsze ludzie beda narzekac
ze czegos im brak...dobry wiersz

Niby idziemy z duchem czasu, wciąż zachodzą w naszym
świecie zmiany, jest XXI wiek, a niektórzy nadal nie
mają co włożyć do przysłowiowego garnka. I co z tą
Polską?

Masz racje te kolejki teraz miło wspominamy. Teraz
mamy wszystko lecz kieszen bardziej uboga.Naród
bardziej znerwicowany coraz bardziej sobie nie
przychylny.Dobry temat warto wrucić do wspomień .

Dobrze czasem sobie przypomnieć jak było.. wielu już
zapomniało, lub są zbyt młodzi by to zanć z autopsji..

Wspaniele ujęte w rymy smutne dni minionej
rzeczywistości. Szczęśliwi Ci, którzy tego nie
pamiętają.

Fakt, koleki byly zmora. Pamietam, ze zajmowalismy
kolejke do rzeznika w nocy, zeby cos dostac. Rodzice
przerzucili sie na tzw"tania jatke", trzeba bylo cos
jesc, kto to wie, z jakiej przyczyny zabito zwierze.
Ale w koncu nie wazne z jakiego zrodla, kazdy i tak
wychodzil swoje. Tylko przychodzilo to z ogromnym
trudem i bez nerwow sie nie obylo. Ojciec stawial moje
male dziewczynki do kolejki, na kazdego kilo
pomaranczy przed swietami. A potem cieszylismy sie, ze
stol zastawiony obficie.
Nie kazdy sklep przestrzegal systemu kartkowego. Co
madrzejsi nie przestrzegali, za 20 dkg kartek udalo mi
sie kupic cala torbe miesa, szynek, baleronow. Czola
chyle odwaznym, w koncu nie darmo, przeciez
zaplacilam. Ale na koniec - powiem.Polskie wedliny to
marzenie tutaj w Australii. A za parowki place 15 dol.
za kilo u jugoslowianskiego rzeznika, wiec nie stac
mnie na nie.

wtedy pieniądze były- nie było towaru, dzisiaj jest
towar i wszystkiego nadwyżki - a pieniędzy brak.O
matusiu...Niedalej jak wczoraj ogklądałam kroniki
filmowe/ do jakieś gazety dołożtyli/ z synem,.Ja się z
tamtego bezsensu uśmiałąm, synowi tłumaczyłam....ale
tamte czasy pamiętam, szczególnie potem jak się kartki
na kartki wymieniało;)

Czy dzisiejsze życie na kredyt jest lepsze.
Za te frykasy na półkach jeszcze prawnuki będą
spłacać. Ot polityka. Wiersz bardzo dobry. Porusza
jakże drażliwy temat. Każdy z nas widzi problem z
innej strony.

Rzeczywistość i to smutna ujęta w wierszu. Brawo :)

a ja widzę duże zmiany...na lepsze.
Samochodów coraz więcej, domki się budują, remontują,
pracy przybywa, tylko chętnych mniej jakos. Nie chce
mi się narzekać i narzekać.:))))