Byłem posłuszny

Wyciągam rękę. Jeszcze drży.
Nie zapomniała srogiej kary.
Na czole pot złowieszczo lśni.
Jakie to los przyniesie dary.

Byłem posłuszny. Jak nikt inny.
Cicho spełniałem twe żądania.
Niczemu też nie byłem winny.
Prócz jednej winy - zaniechania.

Nie mogłem zdradzić ciebie słowem.
W gardle uwięzło nim powstało.
Chętnie bym własną złożył głowę.
A to i tak by było mało.

Nie mogłem zdradzić ciebie gestem.
Próżno bym szukał potępienia.
Porządny człowiek przecież jestem.
Nie pragnę grzechów odkupienia.

Nie mogłem zdradzić ciebie czynem.
Historia takich nie poznała.
Prędzej od własnych ciosów zginę.
A to jest cząstka życia mała.

Wyciągam rękę. Jeszcze drży.
Pomna, że winy zapomniane.
Na czole pot złowieszczo lśni.
Los pisze życie wciąż nieznane.

autor

Grand

Dodano: 2012-08-24 00:06:24

Ten wiersz przeczytano 521 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie