Byłeś i jestes Wielkim...

Jestem z Tobą Mój Ojcze...
Chylę czoło i proszę...
Wybacz Mi...

Nie będę w Watykanie...
Nad grobem Twym, nie pomodlę się...
Uczynię to w domu z Moja rodziną...
Za Ciebie odmówimy „Zdrowaś Mario”

Przyrzekam, płakać będę już mniej...
Ciężko Mi dotrzymać te słowo...
Ale postaram się...

Ojcze dziękuję za ten słowiański uśmiech
Tyle ciepła w nim było i miłość...
I Twój gest...
Ramiona szeroko otwarte
Te, które zapraszały wszystkich...

I Ty taki inny, różniący się
Od Tych Papieży którzy wcześniej byli...
Taki nasz, otwarty i pełen wiary...
Każdy kto spotkał Ciebie w swoim życiu...
Nigdy nie zapomni, nigdy się Ciebie nie wyrzeknie...
Zawsze powie znałem i kochałem...
Był to człowiek, który się zdarza raz na milion lat!

autor

(OLA)

Napisany: 2005-04-06 Dodano: 2005-04-06 00:02:28

Ten wiersz przeczytano 695 razy

Oddanych głosów: 49

Rodzaj Bez rymów Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie