cały ja

nie słucham nikogo
nie uczę się na cudzych błędach
wiem- to źle
słodycz dobra- akceptowane
gorycz zła- nie do przyjęcia
upartym ja- z gamą wad
lecz do przełknięcia
bo za upór wściekły potrafię dać siebie
bez reszty żadnej wstrzymywanej
cały ja
z szeregiem wad na widoku
nie skrywam ich w latach udając
daję miłość potężną jak żywioły
szalejące na ziemi nękając ludzi
tak ona we mnie nęka zmysły
moje i tej...
żywioły uczuć jakie żadko spotkać u tych
twardych z natury twardych na codzień
miłość- nie jak szyld dla wszystkich
prócz tej jednej
miłość tylko dla niej
jeśli życie chce przy mnie wieść
uczucie widziane tylko nią
i jeszcze tymi
co ukradkiem spoglądają
głębiej niż przez sekundę chwili
powierzchownej ciekawości

autor

D.A.R.E.K.

Dodano: 2009-09-21 20:25:06

Ten wiersz przeczytano 529 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie