jeszcze żyję

kiedy braknie słów
to kapitulacja
poddać się prądom tej rzeki
realii świata podłego
w milczeniu zgodę wyrażać na wszystko
co w naturalnym tak
spływa wokół oplatając mnie bagnem
nie!
słowa ślę wciąż w eter
nie bacząc
że to czasem wbrew poglądom innych
i miejscu zaprzeczam bezwzględnie
rodząc pytania u wielu
"co on tam robi z tamtymi?"
stateczki papierowe z myśli złożone
ślę ciągle poprzez bezkres oceanu
w nadziei piszczącej i w marzeniu skromnym
o kimś kto wie co czuję
gdzie jestem...
póki piszę- walczę
gdy zamilknę-umrę
pozostając jednym z wielu
już umarłych za życia
idąc z nimi w nonsens

autor

D.A.R.E.K.

Dodano: 2009-09-24 12:24:25

Ten wiersz przeczytano 484 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie