Cesarz

Świątynie pokory
Zrównałem z ziemią
Pałace boskiej samowoli
Bezkresne łąki wolnych nocy
Ścielą się u stóp
Tylko dla mnie

Bursztyny świateł
Tulę do oczu-
Korona człowieczeństwa
Ciąży jak nigdy dotąd
Zaplątany w tren płaszcza
Upadam...

Spójrz-mam więcej
Niż zasługuję
A myślę sobie
Że będąc Twoim oddechem
Mógłbym zniknąć
Obłokiem pary
W zimowym powietrzu

I łzy nieproszone
Cisną się do oczu
Łamiąc konwencję
Narzuconą przez scenariusz
Pokazują światu
Że siła jest tylko grą

A ja dostałem ten angaż
Z braku innych chętnych

autor

Kajot

Dodano: 2007-07-05 22:48:29

Ten wiersz przeczytano 445 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie