Chciałbym umrzeć z miłości...

Umierając, chcę jeszcze raz spojrzeć w Twoje oczy,
ujrzeć w nich miłość, co uskrzydla serce me.
Zerwać w tą noc świętą, najpiękniejszy kwiat paproci,
i podarować Naszym zmysłom, niezapomniany, dotyk rozkoszy.

Umierając, chcę trzymać Cię za dłonie,
choć pomarszczone, znaczone trudami życia, uśmiechów i łez.
Czas sprawił, że coraz ciężej i trudniej je wznieść,
lecz z ich pomocą, stworzyliśmy pomost Naszych serc.

Umierając, chcę czuć zapach Twych włosów,
smak ust, ciepło i oddech, nadajesz im sens.
By pomnik wystawić, a z nim świadectwo miłości,
Naszej wspólnej miłości, w rytm bicia serc.

Umarłem, gdzieś kroczę w ciemności,
cisza i pustka, białe światło? Gdzie ono jest?
Świadomość została, lecz cóż mi po niej?
Pragnieniem moim zostanie – znów objąć Cię...

autor

figaro79

Napisany: 2010-06-23 Dodano: 2010-06-24 07:32:45

Ten wiersz przeczytano 1511 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie