Cherubin Zagłady

Deszcz tysiąca krwawych krzyków chowa się
w duszy zmierzającej drogą ciemną ku
cmentarzowi uczuć wygasłych z których dymu
wyrosło sanktuarium nieśmiertelności.

Patrzę na wrota piekielne pokryte prochem
marzeń obdartych w szponach cherubinów
granitowych strzegących wejścia do świątyni
pamięci która wszystko śmiercią święci.

Sen ostateczny przebija się przez witraże
karmazynowymi promieniami uciekającymi
w stronę sklepienia gdzie chowa się
zimny cień nadchodzącego dnia odkupienia.

Zmierzam w stronę paschału ciemności drogą
utraconej miłości która rozrywa duszę
skazując ją na zabójcze katusze, a ty
ciągle patrzysz, jak ból samotności rozrywa
ciało bo w moim życiu ciągle cierpienia mało.

Zmasakrowane zwłoki duszy pochowam w
ołtarzu cierpień który rozbłyśnie ognistym
wezwaniem płonącego anioła ciemności
skrywającego wśród gorejących piór rozżarzone
twarze niemowląt odrodzonych .

Lodowaty ekskalibur dzierżony przez słodkiego
anioła przeszywa serce cichą prawdą .
To koniec tego świata w oczach twoich
widzę kata który kładzie mnie do grobu
przebaczenia i czasu zapomnienia.

Miki TON

autor

mikiton

Dodano: 2006-10-18 10:00:17

Ten wiersz przeczytano 495 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie