Chłód

W suchocie pieszczot twych dłoni,
ekstazy tej śladu poszukuję sama.
Lecz jednak w tej szaleńczej pogoni,
czuję się jedynie zapomniana.

Gdzie są te twoje silne dłonie?
Twój szybki oddech na moim karku?
Gdy dłońmi gładziłeś po mym łonie,
pamiętając o najczulszym zakamarku.

Gdzie jest to błogie uczucie?
Gdy swe ciało do mego przywarłeś;
Wspomnienie to bolesne ukłucie,
do serca mego brutalnie się wdarłeś.

Nie potrafię cię z niego wyrzucić,
zbyt wiele ci z siebie dałam.
Teraz me serce i dusza krwawi,
gdyż nigdy mych uczuć nie powstrzymałam.

Uczucie to było szaleńcze,
w wir miłosnych otchłani się wdałam;
delikatnych i lekkich jak dziecka poczęcie,
lecz ból i cierpienie także dostałam.

Uważałam, że miłość nasza jest czysta,
potrzebowałam cię jak deszczu ziemia,
by dusza stała się jak ziemia dżdżysta,
inaczej powoli obumiera.

autor

małgorzatka

Dodano: 2006-06-06 08:20:11

Ten wiersz przeczytano 707 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie