Chmura
Za oknem chmura szara
Ciemna, brudna, zaniedbana
Płynie sama, jedna, zapomniana
Chyba zacznie padać zaraz
Krwawa łza ciemnej chmury
Wędruje teraz ku ziemi
To chmura chce z nami
Podzielić się swymi cierpieniami
A my przed łzą się chowamy
Uciekamy…
Przed chmury cierpieniami
Uciekamy…
Bo nie jesteśmy sami.
Wiersz ten dedykowany jest Paulinie Król, koleżance, która jak promyczek słońca rozświetla mrok naszej klasy =]
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.