Chmurka
No progu poranka
a na kraju nocy
słonka promienie
tak pięknie namalowały
chmurki na niebie.
Czerwono - złote,
uśmiechnięte, rozbawione.
A wśród nich !
Twoją buzie odnalazłem
Dojrzałem Ciebie radosną,
piękną w zachwycie szczęśliwą.
Ale nagle!
Takie szybkie szare chmurki
przemknęły po niebie.
Przypomniały mi
o czasie o życiu
które ucieka
biegnie do przodu.
Lecz jasne chmurki ,
jasna Ty pozostałaś.
I tak jak wszystko przelatuje
jak życie biegnie dalej.
Tak tam na niebie
porannym sie działo.
Ale Ty jasna radosna
chmurka pozostałaś.
Byłaś tam ze słoneczkiem
I zrozumiałem ,
że mija, ucieka wszystko wokół.
A Ty jasna pani ,
promienna pani ,
jesteś mimo wszystko,
jesteś w sercu mym,
przy mnie,
ze mną.
Bo kocham Cię!
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.