Choć odrobinę ojcostwa

Może napiszecie, że to nie jest wiersz, tylko kiepska proza, ale mam to gdzieś! Piszę o tym co mnie boli i nie ważne, czy ma to styl, czy jakos to brzmi. To zew mojej duszy.

Jak powiedzieć człowiekowi, co błądzi,
że rani tak bardzo innych ludzi, że sprzedaje się własnej nienawiści i żądzy.
Zemstę rozsiewa, używając niewinnego dziecka,
gra w bierki jakieś z życiem przed chwilą poczętego.
Jak powiedzieć mamie Julii:Nie zabieraj jej ojca!
Jak powiedzieć mam Ci:Nienawidzę Twoich metod wychowania, Twojej roli Matki Polki.
Oddaj mi dziecko wyrodna matko, zwąca się sprawiedliwą,
nie każ naszemu maleństwu dorastać wśród wojen, poligonów dawnych spraw.Pozwól jej na niewinność.
Decydujesz o tym, czy mam prawo kochać swe dziecię,
traktując je jak karte przetargową w wyscigu do mety.
Kto wygra, ten dumniejszy niby.To nie jest licytacja koni wyścigowych!
To dziecko nasze.Poczęte z miłosci.
A potem miłość oslepła, więc bierzessz nasze dziecię pod pachę,
i zabierasz jak worek grochu, jak na targ.Bylebym ja nie mógł wziąść go na ręce, miłościa nakarmić.
Umieram bez swego dziecka, ukochanej córeczki,
może ona też chciałaby choć odrobinę ojca, nie tylko kagańca swojej troskliwej mateczki.
Ale niestety, ty jesteś zarządcą naszej Julii, jej pania i władcą,
kocho pokochać ma, kogo niepoznawać, tylko tak będzie jak ty rozkazesz.
A tak właśnie to wygląda.Matka zabrała dziecko ojcu, bo mściwa i pokazać mu chce, że mu odpłaci.
A dziecko jest tylko pionkiem dla niej na szachownicy.I Pozostanie nim na zawsze.
Nienawidzę Cie, choć kocham.Nienawidzę.
Oddaj mi Julię wyrodna matko, przestań ją swym gniewem krzywdzić.

autor

rebel

Napisany: 2008-08-07 Dodano: 2008-08-07 11:44:10

Ten wiersz przeczytano 527 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie