Chorągwie Pana Boga

W rubryce "KLIMAT" - powinienem wpisać: "emocjonalny", tematyka - powinna byc objęta terminem "wzburzenie".

Świat mi runął: już nie wiem – kto chory? - za ile?
- I... - "Czy wybaczę - Bogu – wszystkie Jego grzechy?"
Po co – całe to życie? - bez sensu wysiłek,
by nie zginąć... – pod autem... - lecz - "zabity" śmiechem.

Na wielu - i na sobie – ciężko się zawiodłem
próbie poddawany... (– życiu) - w mych złudzeniach.
Zwątpiłem... - w pra-porządek, w życie pozagrobne...

{(- Bóg... - jest. "zerem") - ja... (- jelito?.. - i umysł) – [- g(ł)odne "potwierdzenia"]}.

......

Potrzebna nam miłość, bezpieczeństwo, zdrowie.
Nie buduj(e)my piekieł... ("- Życie!" – "tu i teraz!")
Bóg - nie ma "narzędzia" - "lepszego" niż człowiek...
- Dał nam światło! (-Świadomość!..) - po to - by wybierać.

Mamy prawo do życia, kultury, języka...
do wolności i chleba, do swego sumienia.
Mam prawo!.. - do polskości, wiary – (w) Przewodnika,
- do wiedzy... - z kim się witam, z kim listy wymieniam.

To straszne: "dziki rodzaj"... – i rozmiar działania,
skala manipulacji... (– w "zbożnym" "Internecie").
Każdy może dowolnie – zabarwić - zakłamać
swoje grzechy... (lub imię). - Prawdy "nie ma" przecież.

Świat mi runął: już nie wiem – kto chory? - na ile?
Czy mogę (nie) wybaczyć?... - ja - skażony grzechem...

" - Po co – to moje życie? - by bolał mnie tyłek?.."
("- bym kopał?!.")

"Byś – nie ginął... ( w błędnej bitwie...) - pod... - Autorytetem."



Potrzebna nam miłość, bezpieczeństwo, zdrowie.
Stawiamy - "mury piekieł?.." - W błękitu agonii:
ktoś szepcze: "nie ma diabła!... - gorszego niż człowiek.".
Boże! - daj nam swe świało, byśmy mogli - bronić...

(- potrzebnej nam – miłości, bezpieczeństwa, zdrowia...)
- Byśmy mogli – wybierać... [(Niebo!) – tu – i teraz!]
- Nasz dom!.. [(– drogę...) – wiernych, agnostyków, pogan...]
-Świat – bez wrogów... (- z Rozumem(!) - umacniać Ideał.)

06 – 08.08. 2016.

***

Wiele, co "Bóg-Ojciec"... – to przez nasze dłonie.
Ludzkie myśli – są w udziale Boskiego stworzenia.
A my?... (którzy?) - świadomi roli – w ścieraniu się pojęć
nie do końca świadomi – istoty... ("rodzaju") myślenia.

Czy taki to "kamień", że "Bóg go nie dźwignie...."
(bez "Syna-Człowieka"?) (- z którego "Duch" płynie.)
Myśl – czasem narusza – zatrzaśnięte rygle
do szafy – pełnej pojęć – w mocnej naftalinie.
20. o8.2016.

Nie ostateczny, ale - prawie końcowy szlif wiersza z dnia 19. 03. 2020 r.

autor

Wiktor Bulski

Napisany: 2020-03-19 Dodano: 2020-03-19 09:24:03

Ten wiersz przeczytano 1248 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Społeczeństwo

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie