Choroba

Zatopiona we własnych,
chorych myślach
wyłaniam się dzięki przebłyskom
nadziei.
Kotłownia, młyn, wór rozkładającej się padliny.
W głowie cmentarz pogrzebanych myśli i nadziei.
Czy to już choroba?
W powietrzu czuć mateliczny zapach, wszystko pozbawione uczuć,
a z tym sensu,
Kiedyś zawriuję, wpadnę w paranoję...
Kołyszę się na granicy normalności
Czy to już?
Czy już przestałam się kołysać?

!! Milczenie Jest Krzykiem !!

autor

gOs!Un!a

Dodano: 2005-08-23 00:06:16

Ten wiersz przeczytano 958 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Toniczny Klimat Mroczny Tematyka Ciało

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie