Choroba
Ropa leje się z ran.
Psychika już dawno umarła.
Niema jej. Jest tylko szaleństwo.
Groteskowy obraz.
Abstrakcja - tak niesamowita.
Chorzy na życie, czego szukacie?
Sny nie trwają tak długo.
Warto by przecież obudzić się w piekle.
Niesamowicie przybijającym czasie.
Zbiorowe samobójstwo, strzałem w twarz.
Wymieszana krew, zagubiona.
Chorzy na życie, chorzy na bezsenność.
Dobrze obudzić się w nocy bez luster.
Gdy myśli nie wracają, tylko odchodzą.
Nie znasz ich.
Nadal możesz spać.
autor
Quvill
Dodano: 2007-09-02 11:37:42
Ten wiersz przeczytano 627 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Choroba na zycie lub zyc by byc chorym....Zycie to sen
a sen to jawa.Kto to wie gdzie lezy prawda a gdzie
zaczyna sie klamstwo.
lustro tak gdy jest nie pozwala spać ale gdy nie śpisz
nie śnisz tylko trwasz Wiersz kontrowersja bo może
życie jest snem bardzo dobry wiersz w formie i treści