Chwasty i osty

Zaledwie krok nas dzieli,
a to jednak tak daleko.
Między nami ściana,
zbudowaliśmy ją tak lekko.

Istniejemy jak dwa bieguny
z odpychającymi się anodami,
budujemy zamki na lodzie
z tego co pozostało między nami.

Jestem ja, jesteś ty,
a nas wciąż tak mało.
Darujmy sobie wszystkie grzechy -
- tylko przebaczenie nam zostało.

Potem odejdziemy jak sen nad ranem.
Spalimy za sobą wszystkie mosty.
Ja odjadę na południe, ty północ wybierzesz,
a w ogrodzie miłości zostawimy tylko chwasty i osty.

autor

Yenna

Dodano: 2005-09-11 12:58:42

Ten wiersz przeczytano 1134 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie