Chwila

Czas życie zabiera, nowe życie daje
Czas, który nigdy płynąć nie przestaje
Czas kłamstwo pokaże i prawdę odsłoni
Czas do myślenia na starość nas skłoni

Z czasem odejdą: piękno i zabawa
Ich miejsce zastąpią wiek sądny i wprawa
Do widzenia – nie tylko oczami
Lecz także innymi czulszymi zmysłami

Czas – moment – przebłysk – mgnienie
Sensu życia zapomnienie…
Czas? Tak to już pora
Czas – mego życia metefora

Tak od wieków, rok po roku
Dzień po dniu i zmrok po zmroku

Trudne czasy. Tak myślimy
Próbujemy zabić czas
Lecz po chwili już widzimy
A to czas zabija nas

autor

ludevik

Napisany: 2003-12-25 Dodano: 2004-07-21 13:32:57

Ten wiersz przeczytano 493 razy

Oddanych głosów: 116

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie