Porażka ku chwale Miłości

Do A*A*A

To będzie historia o zwykłej dziewczynie
Lecz wspomnienie po niej nieprędko minie
Jako istota cielesna nie wyróżniała się w tłumie
Lecz ja widziałem jej dusze, nie każdy zrozumie,
Że nie tylko ciało, nie piękno uroda
Lecz także miłość i namiętność niczym woda
Czysta i nieujarzmiona, której moc i potęga
Dwie dusze, dwa serca w jedno ciało sprzęga

Istotą było to uczucie, silne, niezachwiane
Lecz nastąpił dzień gdy zostało ukarane
Za winy, których wcześniej nie znało
Zbyt ufne, zbyt czułe, po prostu kochało

Niech więc się urwie tu bajki połowa
Zbyteczne by były dalsze o niej słowa

Teraz Samotność przyniesie ukojenie
Lecz za nią podążać może Cierpienie,
Którego zresztą i tak już wiele
Więc lepiej może zagrzebać w popiele
Stracone chwile z minionego bytu
Bez łez, bez bólu, bez tego zachwytu
Bez zbędnych emocji zatracić je w sobie
Przelać na papier i zapomnieć o Tobie.

autor

ludevik

Napisany: 2003-11-25 Dodano: 2004-07-21 13:35:14

Ten wiersz przeczytano 486 razy

Oddanych głosów: 112

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie