Chwila...
Chwila, która cieszy -
grzeszysz
chwila zapomnienia
nie do opowiedzenia
minuta rozkoszy -
zauroczył
wyrzuty, łzy smutku
szukasz ratunku,
usprawiedliwienia
dla swojego istnienia
w momencie chwili
fruwających motyli
rachunek sumienia
nie do wybaczenia
powietrze wiruje
twój środek maltretuje
dusza zawstydzona
na wieki pozostanie udręczona.
autor
Ania M.
Dodano: 2016-11-03 07:20:09
Ten wiersz przeczytano 942 razy
Oddanych głosów: 15
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (18)
"klapę" też trzeba umieć przyjąć z podniesionym
czołem, a nawracać się nie zamierzam,jeśli się nie
podoba-proszę oszczędzić sobie czytanie i klikanie w
klawiaturkę, paluszki trzeba oszczędzać oraz
nadgarstki, bo od tego zespół cieśni może się pojawić;
pozdrawiam;
czasem jedna chwila zapomnienia kosztuje bardzo dużo
wczoraj panią pochwaliłem a dziś kompletna
klapa...oszczędzę dalszej krytyki wierzę,że się pani
nawróci