Cztery pytania...

Pytanie numer jeden powstaje w małej główce,
Gdy wszystkie małe dzieci siedzą na stołówce,
O świętach głośno mówią i o tatusiach swoich,
A któreś z tych maluchów jest liskie paranoii...
-Mamusiu, gdzie jest tatuś?- pytanie pada w domu...
-On umarł- mówi mama, choć kłamie po kryjomu...

Pytanie numer dwa mamusia sobie stawia:
-Czy mogę mu powiedzieć jaka jest cała prawda?
A później odpowiedzi szuka przez trzy lata,
Czy że jest czyimś ojcem powinien wiedzieć tata?
I czeka na odpowiedź, choć sama się nie skusi,
By zrobić jakiś krok, bo lęki w sobie dusi...

Pytanie numer trzy dziś pada do słuchawki,
Gdy Pan z tą czarną brodą odszedł od kolacji,
Odebrał ten telefon, a tam zupełna cisza,
I w głowie żadna myśl mężczyźnie nie chce świtać,
Więc pyta: -Kto tu dzwoni?! odezwij się natychmiast!
W słuchawce tylko "piiip..." i znów milczenie słychać...

Pytanie numer cztery powstanie za trzy lata,
Gdy duży wówczas chłopiec znów spyta: -Gdzie mój tata?
A mama mu odpowie ze łzami w czarnych oczach:
-Już nie chcę więcej kłamać i z jego winy szlochać!
I przyzna, że nieprawdę utrzymywała lata,
Choć cztery bloki dalej żył sobie pewien tata...

autor

Wróżka

Napisany: 2004-12-29 Dodano: 2004-12-29 12:09:50

Ten wiersz przeczytano 398 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie