Chwila na cmentarzu
Wiatr wieje
płomień się kołysze
w głowie myśli knieje
swoje myśli słyszę...
Kim był ten człowiek
czy kochał życie
zmrużenie powiek
i sen przyszedł skrycie...
Chwila skupienia
nad mogilną płytą
nie odczytam imienia
- kwiatami zakryto
Wosk się topi
we wnętrzu znicza
jesienny deszcz kropi
na ludzkie oblicza...
W spokoju, zadumie
i słodkiej ciszy
we wspomnień kołtunie
czy myśli moje ktoś słyszy...?
autor
Jagoda_Borówka
Dodano: 2009-11-02 21:40:55
Ten wiersz przeczytano 515 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Piękny wiersz. Jedynie ostatni wers nieco psuje rytm
wiersza. Pozdrawiam.
Czasem śmierć przychodzi nagle i niespodziewanie.
Twoje myśli słyszą Ci, którzy powinni.
Ci, którzy czekają na modlitwy.
Ci, których kochałaś i których kochasz.
Piękny wiersz. :) Pozdrawiam ciepło. +