CHWILE
Uciekające sekundy
przez palce przeciekają
minuty znikając
zabierają chwile
niewykorzystane
czas mknie
na nic nie zważając
a nam ciągle
umyka coś
bardzo ważnego
tak żal tych chwil
które mogliśmy
razem przeżyć
a tak na zawsze
bezpowrotnie zniknęły.
autor
Yvet
Dodano: 2014-11-15 08:51:26
Ten wiersz przeczytano 2934 razy
Oddanych głosów: 37
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (47)
Moi mili dzięki za odwiedziny i miłe komentarze, jak
najwięcej miłych chwil życzę, pozdrawiam:)
"tak żal tych chwil"
dobry wiersz
Yvet wspaniały wiersz. Znam to z autopsji. Trafiłaś do
mnie w dziesiątkę. Czas ucieka i nie ogląda się
wstecz. Pozdrawiam bardzo serdecznie-:)
pięknie ujęta w wierszu melancholia:) miłego dnia
Czas ucieka życie czeka,pozdrawiam miło:)
Niezwykly wiersz pozdrawiam
Ciekawe myśli. Lepiej mi się czytało
"czas mknie
na nic nie zważając
a nam ciągle
umyka coś
bardzo ważnego"
Pozdrawiam. :)
Yvet
Tak masz rację że w słowach i w strofach wierszy
zatrzymujemy uciekajacy czas i o tym zapomniałam
napisać
Sadzę że dlatego piszemy wiersze
i nie tylko :)
Jeszcze raz życzę najpięknieszych chwil na każdy dzień
:)
Dziękuję pięknie :)
Szkoda, bo mogło być tak pięknie. Pozdrawiam
serdecznie:)
Wiersz zawiera rozważanie o mijający czasie który
nigdy nie wróci żaden zegar go nie
zatrzyma...pozdrawiam.
Alino, Basiu, Suzzi, Yam cito dziękuję za odwiedziny i
komentarze, pozdrawiam, miłego popołudnia:)
Apaczu, Wandaw chwile możemy jedynie zamknąć w słowie,
pozdrawiam i życzę jak najwięcej miłych chwil,
pozdrawiam:)
W swoim wierszu ciekawie ukazujesz problem każdego z
nas i jak nam ucieka czas którego nik nie jest w
stanie uchwycić zatrzymać zamknąć w dłoni lub oddać
...
Pokazujesz rozgoryczenie i żal utraconych i nie
wykorzystanych chwil które można było tak szczęśliwie
owocnie przeżyć ...
Gratuluję wiersza
Pogodnie pozdrawiam życząc miłej soboty i bardzo
pogodnych chwil :)
czas którego nie było
w czasie którym jesteśmy
pożyczamy czas i nawet
gdy ktoś by chciał go
nam zwrócić nie złożymy
już go chyba że w wiersz
Pozdrawiam serdecznie
no właśnie; panta rhei...tylko stan melancholii stoi w
miejscu!
I nigdy nie wrócą...