ciągle o ranach-zboczenie?
tym, którzy zapomnieli czym jest marzenie...
Serce tak poranione,
ślepe, by zauważyć,
że można marzeniem w gonitwie,
kłusem po chmurach szybować.
Biała klacz przewodnikiem.
Jej cień za nią podąża
Kto klaczą, a kto cieniem?
Jutro jest tego owocem.
kłusujcie...
autor
piguła
Dodano: 2007-05-17 00:51:12
Ten wiersz przeczytano 579 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
wszelkie zranienia, przesłaniają obraz marzen,
wspomnien, piekna tego co dziś :) ;*