W ciągu

nosimy w sobie ukrytego potwora
chorobę
który wysysa nam krew
który nas pożera
od środka

ropacz, który gnieździ się w naszych nocach
nieprzenikniona, niewidzialna
srebrzysta mgła
pochłaniająca nasze uczucia
sprawiająca że stajemy się podobnymi do niego

w moich snach idziesz, płacząc
mokry, po leśnej ścieżce ...
i już nie ogladasz się za siebie
idziesz ...
do domu mej chaty w zachodnią noc ...
i nie dochodzisz ...
... zasypiasz
na zielonej, pościelonej puchem, drodze ...

autor

asiaoliwka

Napisany: 2006-08-11 Dodano: 2006-08-12 08:33:31

Ten wiersz przeczytano 606 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Wolny Klimat Zimny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie