Ciarki osiągnięć
Może mnie rozczarowywać cały świat
i tak nie zdoła tego zrobić jak ja.
Czasami mogłabym tylko stać
czekając na najgorsze…
Ciarki osiągnięć
nigdy nie pozwolą
zrzucą popchną zaciągną
do dążenia…
Teraz niech proch wypalonych gwiazd się
prószy.
Późna pora,
ale mogę jeszcze być
swoją kołysanką
nie koszmarem.
Magdalena Gospodarek
autor
espressivo
Dodano: 2017-03-09 23:32:18
Ten wiersz przeczytano 395 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Ciekawa refleksja.Pozdrawiam:)
dobra refleksja ...potrafisz zaciekawić swoimi
wierszami:-)
pozdrawiam
:)
Pozdrawiam!
Chciałbym, aby przeszły mnie ciarki własnych
osiągnięć. :)
Pozdrawiam
Dogłębnie przemyślane i przelane na papier są Twoje
myśli :) Pozdrawiam serdecznie +++
Jak zawsze bardzo przemyślane