Ciebie już nie ma

gdziekolwiek jesteś, jestem przy Tobie Mamo

mam krzyczeć błagać nie pozwolić Ci się oddalać
wyciągać dłonie i czekać kiedy podasz mi swoje
czy z pokorą skruchą moją własną ciszą
wymknąć się z Twojego życia by nie bolało
nie raniło by nie cierpiała żadna z nas

niby tak prosto niby tak szybko bezboleśnie
wśród ciszy niby bez łez i smutku
jakby noc stawała się dniem niby jak szept
którego brak niby jak łza której czuje smak
a jednak boli coś i nie wie nikt co

i żal że nadziei na życie brak

kochałam Cię mamo przed rannym brzaskiem słońca
zanim mój dziecięcy sen dobiegał końca
kochałam Cię wszystkimi myślami gdy codzienności
uciekałam śladami
kochałam Cię w każdej chwili mego istnienia
wszędzie gdzie byłam gdzie jestem

ale Ciebie już nie ma
__________________________________

tragedią jest czas, kiedy moi rówieśnicy
szli na swój egzamin dojrzałości,
ja klęczałam przy łóżku konającej
mamy, miałam 17 lat i nie rozumiałam
dlaczego odchodzi :-(

autor

Femina (F.A.)

Napisany: 2000-06-15 Dodano: 2010-02-16 11:56:47

Ten wiersz przeczytano 1307 razy

Oddanych głosów: 42

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie