Cień

W strugach deszczu sama wśród ludzi tłumu,
słucham szelestu liści i wiatru szumu.
Patrząc w niebo Twą postać widzę,
tak bardzo Cię kocham i nienawidzę,
bo nie wiesz nawet o moim istnieniu
Dlaczego? nie wiem, przecież nie żyję w cieniu.
Nie wiesz jak okropnie czuję się z tym,
że Ty mnie nie znasz, a ja mam Cię w sercu mym.
Wciąż proszę Boga o jeden wspólny dzień.
Bym mogła być z Tobą, bym nie żyła jak cień!!

autor

Alyszys

Dodano: 2008-01-22 21:40:27

Ten wiersz przeczytano 406 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie