Cień nadziei

Pozwól, iż każdego miejsca w którym spędziłam choćby jedną sekundę wraz z tobą dotknę swoją mocą szczerozłotą tak aby odżyły, tu i teraz, w tej chwili wszystkie uczucia jakimi wówczas zechciałeś mnie obdarzyć.

Pozwól, by powróciła iskra księżycowego pyłu, którym obdarzyła nas noc w potędze tamtej namiętności. Niechaj tkwią we mnie tak, jakby w innym lepszym świecie.

Tych chwil nie może zniszczyć nawet myśl, ze nastąpił potem powrót do szarej rzeczywistości, są we mnie ukryte w za czarownym, nieosiągalnym bycie...skryte.

Nawet słońce po ostatniej gwałtownej burzy wpada tak promiennie do mojego pokoju, odkrywając każdy jego najbardziej ciemny kont,
jakby chciało zajrzeć w głąb mojej duszy i nadać radosny blask tym pragnieniom.

Pozwól,że zamknę oczy i na rozkosznej fali nadziei przeniosę każdą myśl,słowo,dotyk...na bezludną wyspę wspomnień i poszukam dla nas cienia nadziei.

autor

Rowena77

Napisany: 2007-09-30 Dodano: 2008-11-04 22:20:15

Ten wiersz przeczytano 495 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie