Cień pamięci

...los nakreśla nasze plany a marzenia je realizują..

Wiersz daje dużo do myślenia.Pozdrawiam.

Przewidywalne nieprzewidywalne, zawsze warto witać je
ze świeżością (ZEN) spojrzenia dziecka. Szczególnie w
miłości, wg mnie szczególnie tam. Serdeczności

"dając sercu – serce" i nich tak zostanie :-)

Ja to odebrałam jako pamięć o rocznicy śmierci JPII,
najbardziej to mi pasowało.

...jeśli tak zdecyduje los
refleksyjnie - pięknie
pozdrawiam;-)))))))

"przenika poza wyznaczony obszar
w białej koszuli do słońca
aby być jego cieniem"- tak właśnie powraca ta
najpiękniejsza... Jak zwykle piękny i pełen dobroci i
ciepła "motyl" :-)

kiedyś nasze działanie było szybkie jak myśl,a dzisiaj
trudno zdążyć....

Tajemniczo nieco. Wiersz skłania do refleksji.
Tajemniczy ktoś, cień słońca - ktoś kto wskazuje nam
drogę i być może nigdy nie dogonimy?
Pozdrawiam

Karolu jak miło czytać Twój wiersz, piękne
przemyślenia a ostatni wers wielce znamienny "sercu -
serce".
Pozdrowionka przesyłam-:)

Nieźle, Kazapie. Oszczędna forma, czyli taka, jaką
lubię.

Czytam to trochę jak zagadkę, myśl dla mnie zawiła,
chociaż słowa gładkie! Pozdrawiam!

Ciekawy wiersz.

Poruszyłeś delikatnie wrażliwe struny umysłu i serca:)

Pozdrawiam:)

Poetycznie i pięknie. Ładnie układasz swoje myśli, tak
właśnie lubię. Tak pisałem w swoich białych wierszach
ale ich nie lubię, uwielbiam poezję rymowaną. No cóż,
ile ludzi, tyle gustów ale co ładne i w białych
wychwycę.
:)