Cienie
Przyglądam się cieniom na ścianie
które mnie otaczają
i widzę swoją samotność
Inne cienie za ręce trzymając
wspólnotę tworzą
miłością spojone
Ja tworzę tylko klimat melancholii
przyrastając do cienia
niewidzialnym promieniem światła
autor
Discipulus Humilis
Dodano: 2008-05-28 18:54:36
Ten wiersz przeczytano 518 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Wzruszasz. Nadzieja umiera ostatnia. Żyje w naszych
sercach, walcząc z kłującymi wątpliwościami.
"(...)przyrastając do cienia
niewidzialnym promieniem światła"
Najważniejsze jest niewidoczne dla oczu :)
Wrażliwa dusza dostrzże nawet w cieniach na ścianie
swoje natchnienie. Ciekawa wizja, dobry wiersz
oszczędny w słowach, przez co czytelnik sam może dalej
snuć rozmyślania...
samotność - melancholia. tak to bywa niestety.+
I bardzo fajnie Ci to wychodzi to tworzenie klimatu
melacholii;)
Bardzo ładny, tajemniczy wiersz. Piękne metafory.
Ciekawy temat. Nic tylko takie wiersze czytać