Ciepłojesiennie
Jesień wciąż rozpieszcza, wrzosy fiolet
ścielą,
złotowłosa wierzba rozplątuje welon
srebrnej pajęczyny, utkanej misternie
którejś ciepłej nocy. Której?-Sama nie
wie.
Jeszcze się rozmarzył leciutko
październik,
wiatr niesie w ramionach- jarzębinie
wierny-
czerwone korale, lekko zawirował,
nad stawem alejka rozbrzmiała pąsowo.
Promyk zaczesuje blaski na kasztanie,
słonecznie spoglądasz, jakby z
zapytaniem,
ile ciepła krzeszą nasze serca jeszcze-
zaraz się przekonasz, bo też cię
rozpieszczę.
Komentarze (31)
Jestem zachwycona wierszem Magdo... nie mam słów..
Proszę magdo. I ja dziękuję, ze poprawiłaś.
Śliczny,prawie jak erotyk.Pozdrawiam.
bardzo rozpieściłaś,ale taki lęk przed szarugami już
we mnie tkwi...kiedy? jeszcze nie... Pozdrawiam
słoneczno-jesiennie
Napisałaś piękny, ciepły rozmarzony wiersz. Aż zrobiło
się kolorowo. Serdecznie pozdrawiam
nie będę wyjątkiem jeśli powiem przepięknie o jesieni
...
ukołysał rozpieścił serce ....
pozdrawiam:-)
Jurku- dziękuję, uciekło mi to.Pozdrawiam.
Jeszcze raz bardzo ciepło o jesieni.Płynnie się
czyta.Pozdrawiam
pierwsza i trzecia zwrotka płyną ,co mi zgrzyta w
drugiej
Ładne przejście pomiędzy początkiem i końcem tworzącym
jakby klamrę tego wiersza. I właśnie wszystko
bezbłędnie ubrane w świetną formę. Pozdrawiam :)
Pięknie Magdo rozpieszczasz jesień. Pozdrawiam
Wspaniały wiersz! :-)
Warsztat bezbłędny. Dwanaście zgłosek z przerwą na
oddech, rymy proste(parzyste). Bardzo kolorowa treść
wiersza. Jeżeli Ci to nie przeszkadza to masz
powtórzenie słowa pąsowy. Możesz, ale nie musisz
zastąpić je innym słowem. Zrobisz jak uważasz.
Serdecznie pozdrawiam.
Jurek
Pięknie i ciepło w Twoim wierszu.
Pozdrawiam serdecznie.
Ciepło, kojąco, niech taka cudna jesień jak w Twoim
wierszu zostanie jak najdłużej:)