ciepłolubna
zima w tym roku nie chce cieszyć,
skrzące śnieżynki chłód przynoszą.
skłębione wichry, bezsen nocą.
serce obawą co dnia grzeszy.
ja ciepłolubna marznę w dłonie
i tylko oczy szkliście błyszczą.
mogę jedynie zerkać w zgliszcza
- tej zimy życie tak splątane.
cierpliwie czekam do odwilży,
dmucham na zimne, parzę kawę.
nie założyłam rąk, naprawdę,
lecz los na sprawy moje gwiżdże.
świat przyzwolenie dał, niestety
temu, kto ciepło mi odebrał.
o skierki mogę jeno żebrać.
czekać na feerię barw z palety.
wciąż jeszcze wierzę, chociaż ludzie
pytają co dnia: dajesz radę..?
niepokój widzę, maskę kładę,
że wszystko jakoś... strachy łudzę.
pod maską słaba, bez pewności,
wiotka jak brzoza samosiejka.
niektórzy mówią: jesteś dzielna.
wtedy chcę krzyknąć: w bezsilności!
grusz-ela
Komentarze (19)
Ja raczej foczka, z klubu morsów i z wyglądu:)))
Elu, czy w czwartej zwrotce nie będzie "czkam", bo
jakoś rytm się zagubił? Uściski:)))
Witaj w klubie, Jozalko :)
Ja też z ciepłolubnych.
Ile emocji w tym wierszu, takie pokazanie prawdziwego
"ja". Postrzegana jako silna osoba w masce dla swiata,
a tak naprawde zagubiona i wrazliwa.
Dziękuję za komentarze i cenne wskazówki. Wiersz
istotnie jest do małej przeredakcji. Na swoje
usprawiedliwienie dodam, że pisał się impulsywnie
wprost do edycji, jak wiele z moich emocjonalniaków.
Poprawiam je zazwyczaj po kilku dniach, gdy z dystansu
widzę potknięcia i niezręcznośi. Za kilka dni zatem
pojawi sie wersja poprawiona
jakże często zasłaniamy swoje oblicze obierając maskę
zupełnie kogoś innego...dla zmylenie albo
ukrycia...ciekawie napisany...wprawnym piórem...
pod maską skrywamy prawdziwe uczucia...
nacechowany uczuciowo przekaz. możemy w nim znaleźć
odnośnik do siebie,
również chcemy krzyknąć. a raczej nasza rozszarpana
wpół dusza.
Wiersz cieszy in plus odmiennością stylową w
odniesieniu do licznych miodowo-miłosnych, sms-owych,
melodramatycznych i sztambuchowych rymowanek. Gdyby
jednak Sz. Autorka, pod groźbą ciężkich tortur, kazał
mi coś w wierszu zmienić, to zmieniłbym
„jeno” na „tylko” i
„temu, kto ciepło mi odebrał” na
„temu, co ciepło mi odebrał”. Pozdrawiam
:)
...kiedy znajdowałam się w beznadziejnych sytuacjach i
pech prześladował mnie i nie widziałam światełka w
tunelu, powtarzałam sobie zasłyszaną skądś
mądrość...co Cie nie zabije, to Cię umocni... a
przecież już niedługo
będzie ciepło,marcowe słonko robi cuda...pozdrawiam
serdecznie...
Już samym tytułem byłem zauroczony..Do tego doszedł
układ rymow a-b-b-a..9 zgłosek..kilka ciekawych
matafor..Do dopracowania interpunkcja - kropki,
przecinki tam gdzie trzeba..duże litery..myślnik
nawet, np. w "skłębione wichry - bezsen nocą"..
Pozytyw.. M.
niom...nie widzę w nim pesymizmu,bardzo dobrze
napisany + pozdrawiam
rzadko spotykany układ rymów (przynajmniej na beju),
czuje się wprawne pióro - doskonała rytmika,
średniówka; treść także ciekawa, poprzez porównanie
zimy za oknem do tej w sercu; 'dzielna w bezsilności'
zapamiętam :)
Bezsilność jst najgorszym stanem ducha.
Bardzo wczułam sie w Twój wiersz...
Również nie przepadam za zimą. Zima jest dobra pod
kołderką i to najlepiej w duecie:) Z niecierpliwością
wyczekuję wiosny, tego zwiastuna po którym przyjdzie
lato. Pozdrawiam:)