Cierpienie
Ból serca wzbiera i tak bardzo już
doskwiera!
Ranione już razy tak wiele, wciąż bije,
lecz cierpi i kuleje.
Rany serca tego tak silne, wciąż otwarte
Ślady już na zawsze w nim zostaną,
Które wciąż zapomnieć mu nie dają!
Milosc jemu jest już obca, zapomniana!
Lecz być może dane jemu będzie ukojenie swe
odnaleźć?!
Szansa na to jednak nikła?!
Mimo leku, milosc stara się doszukać.
autor
VOYDAR
Dodano: 2007-02-28 21:11:07
Ten wiersz przeczytano 457 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.