Cieszmy zmysły przed snem

Cieszmy zmysły przed snem

Sen posadził mi tyle zawilców u nóg
nie sposób było szybko biec
Nierzeczywista była ścieżka wśród dębiny i
nierzeczywista była znaleziona na piasku miłość
przez jezioro wyrzucona na brzeg

Niebo zabrzmiało płosząc mój sen

Biegnę do ciebie

Te słowa powstały dziś, w nocy,
która była długa jak ciemna wstęga smutku
Gdzie ja nie wędrowałem, nieznane miejsca
pragnąłem snu,szukałem ratunku bez skutku

Jeszcze przez parę dni, noce będą trwały nieustannie
że będę im jawą towarzyszył mogą liczyć na mnie
Bolesław Zaja

Cieszmy zmysły przed snem

Sen posadził mi tyle zawilców u nóg
nie sposób było szybko biec
Nierzeczywista była ścieżka wśród dębiny i
nierzeczywista była znaleziona na piasku miłość
przez jezioro wyrzucona na brzeg

Niebo zabrzmiało płosząc mój sen

Biegnę do ciebie

Te słowa powstały dziś, w nocy,
która była długa jak ciemna wstęga smutku
Gdzie ja nie wędrowałem, nieznane miejsca
pragnąłem snu,szukałem ratunku bez skutku

Jeszcze przez parę dni, noce będą trwały nieustannie
że będę im jawą towarzyszył mogą liczyć na mnie

Bolesław Zaja

autor

slonzok

Napisany: 2024-02-19 Dodano: 2024-02-19 15:31:09

Ten wiersz przeczytano 362 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie