CIRRICULUM VITAE
Nie wierzę
w bogów
przeznaczenie
Mimo to wciąż
poszukuję prawdy absolutnej
wiem
ona nie istnieje
Nie piję
nie palę
lubię przeklinać
Nędza i brzydota
wzbudzają we mnie nie litość
a smutek
Litość jest dla słabych ludzi
Jestem stworzeniem w świecie innych
stworzeń
Skazanym na życie bakterii
za zbrodnie których nie mogę pamiętać
Jestem pyłem kurzu na wietrze
wciąż chcącym być czymś więcej
Jestem smutkiem
uwięzionym w plątaninie nerwów i tętnic
Jestem frustracją
i ślepym narzędziem ewolucji
Komentarze (4)
Jest nas więcej,nie wchodźmy w cudze piórka takie jest
po prostu życie ,wciąż szukamy swojego miejsca:)
dobrze , że jest nas więcej . plus .
O,ooo.......przynajmniej jesteś szczera...i domniemam
- skromna.....nie tak jak niektóre gnidy dworskie,
które myślą że są nie wiadomo kim..
Życiorys imponuje, choć płci twojej nie czuje ale
wiersz twój mnie bardzo rajcuje!